Beatles’in zamaninda dunyaya duyurup once meshur ettigi, geldiklerinde “White” albumundeki bircok sarkiyi besteledikleri, sonra da guru Maharishi’yi yalandan kutsal bulduklari icin terkettigi Rishikesh’e geldik.
Burasi dunyanin yoga baskenti olarak da aniliyor. Ayrica hintli Pilgrimlerin gurularini ziyarete geldigi ve dini egitimlerine devam ettikleri yer. Biz ise sicaktan ve insandan uzaklasmaya calisiyoruz, daglara ulasma ozlemiyle geldik buraya.
Yolda bize eslik eden bir amerikalinin tavsiyesi uzerine turistlere yonelik bir ashram’a yerlestik. Boceklenme ve temizlenme hikayemizi biliyorsunuz zaten.

Biz diger misafirlerin icinde bulundugu ruhani yolculuk ve arayis triplerinde olmadigimiz icin bize biraz garip geliyor cevremiz. Anlayamiyorum neden her yerin b*k oldugunu gore gore yalin ayak gezdigini bu batili tiplerin. “Kendi ulkenin sokaklari buradan on kat temizdir, orda da boyle yalin ayak geziyor musun”, diye sormak istiyorum onumuzden gecen bu ruhani arayistaki arkadaslara ama kaba olmak istemiyorum. Inanmak ayri birsey, ama temel temizlik kurallarini uygulamak baska birsey bence. Dayanamayip, “Adamlar kendini kopruden atsa sende mi atacaksin”, sozunu kullansam cok mu kaba olur? :).
Giyim kusam adaptasyonu on sart tabi ki ama avrupai olarak yorumlanmis haliyle. Carsafi sarip sarmalayarak giymek yerine, salvar ile carsaf arasi hint kumasindan elbiseler giymek gerekiyor. Ama otomatik makinaya alisik olduklari icin elde yikanan bu elbiselerin agzi yuzu kaymis, oyle giyilmis. Bosuna mi hintliler carsaftan yapiyor elbisesini, elde yikayinca sekli kaymiyor diye herhalde ;).

Dikkatimi ceken baska birsey de yogayi hintlilerin degil batililarin sahiplenip uyguluyor olmasi. Hintliler buraya hocalarin vaazlarini dinlemeye geliyor, pek oyle egilip bukuldukleri falan yok. Ee madem durum bu, bir faydaci muhendis olarak sunu sormadan edemiyorum; neden buraya kadar zahmet ediyor bu kadar yogaci, ulkelerinde yapsalar ya, buradaki hocalari getirtip?!

Buraya kadar geldik madem biz de yerinde ogrenelim bu yoga denen seyi diyerek katildik baslangic egitimine. Cocukluk yillarini basketbol ve voleybol antremanlarindan once isinma ve gerinme hareketleriyle gecirmis bizler icin bir cok hareket tanidik ve dogal geliyor halen bir cogunu uygulamaya devam ettigimiz icin. Bir ara artan bel ve boyun agrilarim neticesinde ofiste her sabah ve oglen yapmaya calisiyordum gerinme hareketlerini, meger yoga yapiyormusum. 1 bucuk saat boyunca asik denebilecek kivamdaki ciddi yuzlu hocamizin hareketlerini tekrarladik. Meger ne kalas adammisim yaw. As’in bir cok harekete esnekligi yeterken ben agriyla egilip bukuldum dogrusu. Cok rahatladi vucudum aslinda. Belli bir duzen oturtmak lazim yeterli esneklige kavusmak icin. Guzel ve faydali birsey belli ki, tavsiye ederim.

Rishikesh’te 2 tip batilinin dolasmasi dikkatimizi cekiyor. Ilk grup temiz yuzlu, ruhani arayis icerisinde meditasyon ve yoga yapip ermek isteyenlerden olusuyor. Bir de rastali, yirtik pirtik kitafetler icinde meditasyonun derinligini arttirmaya yarayan kafa yapicilara daha cok ilgi duyan Bob Marleyciler var. Onlar pek sallamiyor etrafi, hashascilarla iletisim kuruyorlar sadece. Kendi muziklerini dinleyip ruhani ortamin nimetlerinden faydalaniyorlar.

Rishikesh kendi ulkesi icerisinde de cok meshur ve turistik bir yer aslinda. Buralara sadece pilgrimler ve batililar gelmiyor. Universiteliler, gencler, tatilciler herkes geliyor. Dagcilik enstitusunun egitimleri var burada. Bu bolgeden himalayalarin bati ucuna dogru olan bir cok rotaya gecis var.

Ganj nehrinde rafting

Ayrica Ganj’in henuz temiz oldugu ve guzel vadilerden gectigi kivrimlarda rafting ve nehir kanosu yapiliyor. Selaleler var kisa yuruyuslerle ulasilabilen. Bungy jumping de varmis daha kuzeyde. Birde flying fox denen, seni bir musambaya sarip, yunus bagladiklari gibi icine bagladiklari, celik halattan son surat tepeden asagiya kaydigin birsey de varmis. Cok dikkat cekici gercekten.

Sezon henuz acilmamis daglarda. Senelerdir ilk defa bu yil kar kalkmamis gecitlerden nisan ayinin bu zamani. Butun rotalar kapali. Bir tanesi acik ama buradan 250 km uzakta. Cok guzel manzarasi olmasina ragmen hic gidesimiz gelmiyor o kadar uzaga, kisi basi gunluk acayip paralar istiyor olmalarinin da etkisiyle. Etrafta kisa turlar yapip, “terasta bol gunes ve yoga yeter”, diyerek buradan ayrilmaya karar veriyoruz. Biraz hayal kirikligi oluyor ama olsun, gorduk ogrendik.

Pakistan sinirina dogru, Amritsar’a gitmek kararindayiz. Oradan da bir baska dag etegi kasabasi McLeod Ganj’a Dalai Lama’nin gecici evine dogru yollanacagiz. Cin isgalinden kacarak Hindistan’a siginan Tibet’in ruhani liderini gorebiliriz belki.

As & Re dunyanin yoga baskentinden bildirdi. (22 Nisan 2011)