Nasıl hazırlandık?
Hazırlanmak bitmek bilmeyen bir süreç aslında. Ne kadar erkenden baslarsan basla süresi yeterli gelmeyen, son anda hala birşeylerin peşinden koşmayı gerektiren bir süreç. Hedef hazır olmak ama tam olarak başarılamayacagını bilerek…
Ihtiyac listeleri, canta duzenlemeleri, agırlık azaltımı icin vazgecilen eşyalar, “buna gercekten ihtiyacım var mı?” soruları, “acaba ne unuttum?” diye duşunmek, rotayı kurgulamak, vizeler, aşılar, vitaminler-ilaclar, ebeveyn ziyaretleri, arkadaş partileri, telefonlaşmalar, bünyede oluşan karışık duyguları çözümlemek ve sindirmek, sonra yine arkadaş partileri, ama hep eksik ya da yarım kalan birşeyler… “Bir defa daha toplanacaktık yaa. Henuz heyecanımı tam ifade edememiştim!”, demek. :)
Sonradan kabulleniyoruz işte, hazır olmak mumkun degil aslında. Yol yeni uyarlamalarla girecek hayatımıza nasılsa. En muhimi, yeni planları kabul etmeye hazır olmak. Surprize hazır olunur mu? Surpriz o zaman surpriz olur mu? Yol bunu da ogretiyor insana, hazır olamayacagını kabul etmeye hazır olmayı… Ogrendigin icin, sancılanmadan kabul ediyorsun. şu an hazır degilsin mesela kabul etmeye…
Demem odur ki, mesele hazırlanmaktan cok hazırlanmaya calışmaktır.
Hazırlanma yolunda olan ey sevgili okuyucu, uzmeyesin kendini. Temel ihtiyaclar mecburiyettendir, devamı yol-da yeni ihtiyaclara gore sekillenir. Henuz unlu olmayan bir duşunur der ki, “Yol-da olan istekli ve azimliyse evren ona yardım edermiş.”.
Sevgiyle…
Hazırlanmaya calısmaya yonelik ufak tefek bilgilere buradan ulasılabilir.
Ayrıca, hazırlananlara yardımcı olabilmek icin notları boyle gruplayalım bari dedik;
Kolaylıklar…
leylek leylek havada! 