30 Nisan gecesi Yeni Delhi’den saat 11’de havalanmasi beklenirken 11:40 gibi havalanan ismi lazim olmayan Asya’li bir sirketin ucagiyla 1Mayis sabahi 5bucuk sularinda Bangkok’a geldik. Muhtemelen is gunu olsaydi ve ben ise gidiyor olsaydim, “bugun neden calisiyoruz, bugun 1 Mayis!”, diyerek sizlanirdim. Tatil gunune denk geldigi icin de “o zaman yarin tatil olsun, haksizlik bu”, derdim. Herneyse…

Ucakta gecikme yasaninca Hindistan bize son oyununu mu oynuyor diye gecmedi degil aklimizdan. Zira Indra Gandhi Uluslararasi Havalimani’na ulasmanin en mantikli yolu gibi gorunun havaalani hafif metrosu tuktukcunun bizi goturdugu metro duraginda durmayinca oldukca kaygilanmistik. Neyse ki cok da fazla para istemeyerek bizi havalanina goturdu tuktukcu ve terminallere giden bedava otobuse binmemiz icin triportorlerin girmesine izin verilen son noktada indirdi bizi.

Sakin bir liman olarak gordugumuz icin kaldigimiz fakat aslinda Uluslararasi Genclik Hostelleri Birligi’ nin (International Youth Hostelling Association, IYHA) yuzkarasi oldugunu dusundugumuz Delhi Genclik Hosteli eksik olmasin havalimanina ulasmak konusunda yardimci olacak hicbir bilgi vermedi bize, “taksi tutun” dedi kapatti konuyu.

Bangkok Suvarnambhumi Havalimani’ndan cikip tecrubeli bir sekilde havalimani metrosuna bindik, sehir metrosuna Makasan’da aktarma yaptik ve Hua Lumpong Tren Gari’na gittik. Aksam ChiangMai’ye gitmek uzere yatakli trene bilet alip, cantalari emanete birakip, serin bir alisveris merkezine attik kendimizi, dinlendik. Hava sicak, rutubetli ve yagisliydi.

Chiang Mai treni, son birkac haftadir yasamadigimiz bir bicimde vaktinde kalkti. Tertemiz, piril piril bir tren. Gulumseyen tren calisanlari. Surekli gelip gecip, birsey yemek icmek isteyip istemedigini soran yemek vagonu gorevlileri ve temiz yemek slogani. Bizse onceki tecrubelerimize dayanarak coktan yemek yemisiz, trenden bir cop bile almak niyetinde degiliz. Su bile icmiyoruz ki tuvalet ihtiyacimiz olmasin. Ama dedigim gibi bu tren onceden bildigimiz herseyi yanlislayan bir tren.

Vagon gorevlisi yataklari bizzat kendisi acip, carsaf serip nevresim gecirip, perdesinii cekip yatiriyor Re’yi, nerdeyse sut isitip tutusturacak eline. Yatak yumusacik, hersey tertemiz. Yuce leylekler askina, biz trende miyiz gercekten! Re uc saniyede uyuyor :).

2 Mayis sabahi (yani 1 saat kadar  once) belirtilenden 10 dakika once Chiang Mai’ye ulasti trenimiz. “Yasadigimiz en mukemmel tren yolculugu” olarak tanimladik bu yolculugu hemen, koyduk kenara. Su an itibariyle pek az seyahatin bu konfora erisebilecegini dusunuyorum. 2. sinif oldugunu da eklemeliyim, sanmayin ki 1. sinif seyahat ettik, zaten bir ucuncusu yok.

Bugun Hindistan’in fiziksel izlerini ustumuzden atma gunu. Herseyimizi yikayip, hamamda kirklanmayi dusunuyoruz. Gectigimiz iki haftaya dair yazilarimiz da peyderpey dusuyor olmali sitemize. Elektronlara tesekkur ediyor, bizi takibeden herkese sevgilerimizi gonderiyoruz.

As & Re Chiang Mai’den bildirdi. (2Mayis 2011)