Sabah gurultucu teyzelerin ayrilisiyla uyandik. Doyurucu bir kahvaltinin ardindan herkese veda edip yola koyulduk.

Gelen giden herkesin islak botlarindan ve dere gecislerinden dem vurdugundan bahsetmis miydik? Gelis yolunda pek birseye denk gelmedigimizden olsa gerek amma abartiyolar diye dusundugumu itiraf etmeliyim. Hadi 1-2 ufacik su akintisi tamam da, bastan asagi islanacak ne var ki diyordum.

Yarim saat sonra geldik ilk yol ayrimina. Dedim ya, bu rota back country huts diye geciyor, iste ona gore bir yol ayrimi hayal edin. 3-4 kere kontrol etmek zorunda kaldik ana patikadan ayrilip bu yan patikaya girmeden evvel. Ana yol sag tarafa dogru giden guzel bir patika ve tahta kopru iken, yol ayrimi diye bize gosterdigi yol bildigin camurun ve cok siki 2 metrelik bir caliligin ortasi. Patika demeye bin sahit lazim, zaten gorunen bir yol da yok. Cantalarin yagmurlugunu takip daldik araya. Of ne dallardan calilardan islanmamiz kaldi, ne otlardan elimizin kolumuzun kesilmesi. Camura bir basiyorsun sanki bataklik. Cekip cikaramiyorum botlari, her adimda zorlaniyoruz.

Daha 10 dakika bile yurumedik diz boyu bir dereye geldi. Durumu once algilayamayip yandan yamaca cikmaya calistim ama o da bir yere gitmiyordu. Tam o sirada az once dere diye dondugumuz yerden birinin gelisini fark ettik. Isaret etti bize, yol o tarafta. Iyi bakalim, basa gelen cekilir.

Aslinda pek aliskin degiliz suya girme olayina, kuru kalmak hususunda baya israrliyiz. As emretti botlar coraplar cikarildi, paca sivandi. Yuruduk oyle dereden. Giydik botlari sonra tekrar. 2-3 dakika bile yurumedik. Patika S yapti ve tekrar dereyi kesti. Yine soyun giyin, gectik. 2 dakika yurumedik yine dere. Altinci kez gectik ki bu sefer iyice komedi. Hic etrafima bakmadan gecer gecmez giymistim botu. Meger gectigimiz yerde onumuzdeki kayayi tirmanip inince tekrar dereymis. 30 saniye sonra cikarmak uzere 5 dakika bot giyme cikarma seromonisi yapmisiz meger. Dedim ki As bu botlar islanacak. Valla giy-cikar, ciplak ayak dere gec derken basimiza daha buyuk dert alacagiz. Bir terslik olsa, serce parnagi bir kirsan ouh poop yani.
Bodoslama gectim dereyi. Ohh, buzzz gibi doldu pacalardan. Botlari islatmak iyi birsey degil genelde yuruyuste. Namusun o botlar, o coraplar. Iyi bakacaksin. Ama bu sefer durum baska. Saymayi 22’de biraktim gectigimiz sulari. Tahminen 70-80 kere boy boy dereden gectik sonraki 4 saat. Oyle noktalara geldik daracik bir vadide yol aliyoruz ve bolgede yurunebilecek tek yer bilek boyu dereden baska hic bir yer. Daha once bu tarz bir tecrube yasamamistik. Hosumuza gitmedi desem yalan olur. Bir kere kabullendin mi sonrasi bir hayli ozgurlestirici.

Etrafimizi cevreleyen orman, hic kimseyle karsilasilmayacak kadar terkedilmis bir rota, sonbaharin rengarenk yapraklarinin goz kamastiran baslangici.

  
Tek uzucu nokta sessizlik. Boyle yabani bir ortamda kulaklari sagir edecek kus sesleri beklerken, derin sessizlikle karsilasmak sasirtici.

Daha once defalarca bahsetmistik nasil insan oglunun gelip bu dunyanin en son kesfedilen adalarinda, evrim teorisinin ispati olurcasina sadece kuslarin hakim oldugu dogal yasama, possum ve fare gibi kemirgenleri getirip saldigindan ve sonuc olarak besin piramidinde bu adada hic bir dusmani olmayan bu hayvanlarin sinirsiz cogalip kus dunyasina onarilamaz zararlar verdiginden. Iste aci sonuc, ormanlarin sessizlesmesi yani kuslarin tukenmesi.

 Buyulu ormanlardan ve irili ufakli derelerden sonra bizi gayet dik yarim saatlik bir tirmanis bekliyormus meger. Bes saatlik yurusuyusumuzun son tikinda terleyerekten ciktik burayi. Ama butun islakliga ve efora degdi dogrusu. Minicik kulube vadiye bakan yuksek bir noktada gelisimizi bekliyormus sessizce. Buyulendik. Varir varmaz bu buyuyu botlarimizi cikarmamizla ve etrafa darmadagin yayilmamizla bozduk.

    
Yine bekledigimizden ve alisik oldugumuzdan erken varmistik. Once sebze corbali kish yaptik atistirmak icin. Bol bol cay ile manzaranin tadini cikardik sohbetle birlikte. Aksam sobayi yakariz, botlari kuruturuz hevesiyle odun topladik. Ben halen balta ile odun kirma isini ogrenemedim dostlar. 1-2 yikilmis kurumus agactan kalinca dal kirip getirdik fakat bir turlu baltalayamiyorum. Neyse daha once milletin kestiklerinden iceri tasiyip yigin yaptik, yeni getirdigimiz kesilmemis kalin dallari da shed’e doldurduk. Umarim bir sonra gelenin benden daha cok balta tecrubesi vardir.
Coraplar, t-shirtler disarida askida, aksam yemegi hazirliklari tezgahin ustunde, sicak cay elimizde, gunesin batisi ufukta… Sonra oturup pisti oynadik iskambil kagitlariyla. Dunku universiteli cocuklar bu kulubeden gecmis, gecerken de yanlarinda getirdikleri okulun dagcilik dergilerinden birakmislar eglence olsun millete diye. Biraz onlari kurcaladik.

 Sonra atesi yaktik. Guzel bir yemek. Soba atesiyle isinirken bu minnacik 3 ranzali 6 kisilik kulubenin bu gece bize ait oldugunu hissediyorduk. Hava karardi ve artik kimse gelmez diye dusunuyoruz. Iki mumun isigi ile aydinlanmis odada sicak cayimizi yudumlayip sohbet ediyoruz. Sanki senelerden ortacag, ne imparatorluk savaslari ne de cadi avcilari ugramamislar buraya henuz. O anlardan bir tanesi iste. Bu ozgurlugu ve huzuru para verip almak icin milyonlari yatiran insanlar var. Biz bir cay parasina yuruyup gelmisiz ve issizligin tadini cikariyoruz.
Botlar kurusun diye iceriyi bir hayli isitmisiz, sicaktan biz uyuyamiyoruz bu sefer. Disari cikip gecenin ayazinda yildizlari sayiyoruz ara ara. Dolunay var. Tam goremesek de aydinligi belirgin. Usuyunce donup isiniyoruz, sonra yine cikiyoruz. Hic bir yuruyusumuzde bu kadar cay ictigimizi hatirlamiyorum. Butun red bush ve yesil cay posetlerini tukettik bir aksamda. Iyice yorgunluk cokunce de tulumlarimiza kivrilip uyuyoruz.

As & Re Mangamate Kulubesinden bildirdi