Hususi kulubemizde uyandigimizda saat daha ancak 7 olmustu. Tatilin son gunu. Hem yuruyecegimiz hem de Auckland’a geri direksiyon sallayacagimiz icin bolca zamana ihtiyacimiz var bugun. Yine de bu ozel yeri ve ani degerlendirmek icin agirdan aliyoruz herseyi.

Kahvalti, cay, toparlanma, kulubeyi derleme derken ayrilisimiz 9’u buluyor. Okuduklarimizdan ve dinlediklerimizden anladigimiz asil rotanin bu etabinin zorlu oldugu. Bakalim ne surprizli dereler bekliyor bizi. Botlar halen biraz islak, sabah ayazinda yun coraplarla giymemize ragmen sogugunu hissediyoruz. Yarim saate kalmaz tekrar islanacagi icin cok umursamiyoruz. Biz ozguruz!

Basladik yurumeye sisin neredeyse kalkan pusunda bayir asagiya dogru. Yarim saat bile surmedi ilk dereye ulasmamiz. Dedik ya, bir kere fikre alistiktan sonra gayet ozgurlesiyor insan diye. Paldir kuldur geciyoruz sulardan. Ama zorluk dereceleri buyuyor giderek. Dere genisliyor artik vadinin asagilarina indikce. Bir de yolu bulmakta zorlaniyoruz ara ara, gecenlerdeki yagislar bir hayli silmis supurmus yollari. Yoldaki bir isaret bizi hayrete dusurdu hatta. Resmen adam boyu selale bozmasi su birikintisine isaret ediyor. Biraz etrafa bakininca bolgenin selde yikildigini anliyoruz. Isaret aslinda yikilan bir agacin ustundeymis. Nasil da nizami duruyor orada.

Bir ara duzluge cikiyoruz. Helikopter icin taslari dizerek isaret yapmislar aciklik bir alana. Bu alanin etrafina yayilmis bogurtlenleri gorunce saskinlikla karisik bir sevinc yasiyoruz. Kisa bir mola verip kuslardan arta kalanlardan tirtiklamaya girisiyoruz.

Dere hizlandikca gecis sayimizi azaltmaya karar verdik. Alternatif yollar denedik. Arada kaybolduk, sonra yine isaretleri bulduk. Yol boyunca cok eglendik.

Yorulmaya basladikca vardigimizda neler neler yeriz, sicak dusta en uzun kim kalir gibi dikkat dagitici, doping etkili konulara yogunlasmaya basladik. Gunese cikinca iyi guzel de ormana daldikca soguk olmaya da baslamisti. Iste tam bu noktada, “off bu dere cok genisledi, nasil bir daha karsiya geceriz” derken, birden ana patikaya geri baglaninca sevincimize dizgin vuramadik ve yuksek sesle kahkaha attik. En az 1 saat daha yol bekliyorduk bu noktaya ulasmadan evvel.

Yuruyusun geri kalani corap sokugu gibi geldi. Biraz derin sohbetlere de girdik hazir kaptirmisken. Arabaya ulasinca da aractaki temiz elbiselerle ve benim meshur taragimla 3 gunluk yorgunluga reset atip yol moduna gectik. Bir bucuk saat sonra hayalini kurdugumuz yemege, bes saat sonra da sicak dusa kavustuk. Bir macera daha boylece kazasiz belasiz sonlandi.
As & Re 2 gece 3 gun Central Whirinaki yuruyusunden sonra bildirdi