Aksam boyunca sadece 3 arac gecti. Ilk ikisiyle goz temasiyla selamlastik, ama hava kararip da tulumlarimiza girdikten sonra gecen arac orada park halinde olmamizdan killanmis olacak ki kornaya uzun uzun basarak gecti. Onun disinda yildizlar altinda huzurlu ve sessiz bir geceydi.

Cok ruzgarli ve bulutlu bir sabaha uyandik. Sicak kahvemizi bardagimiza doldurup ayrildik oradan. Gecitin daha cok baslarindaymisiz meger.
Ilerledikce derin vadinin dibinden ayrilip daglarin eteklerinden kivrila kivrila yukseklere cikmaya basladi yol ve 900’lu bir rakimda gecidin zirvesine eristik.

Biz tirmanma cabasi icindeyken vadinin bulundugumuz tarafinda firtina bulutlari birikmeye baslamisti. Zirvede ise sis ve yagmur bir arada bastirdi.

Dar bogazi gecer gecmez siddetini arttiran aksi yondeki ruzgarin butun yagmur bulutlarini durdurduguna, amansizca savurduguna tanik olduk. Ilginc bir savas yasaniyordu o gecitte. Bir tarafta bati tarafindan gelen yagmur yuklu kara bulutlar diger tarafta ise dogu yonunden gelen siddetli ruzgar daglarin gecilmeye musait bu araliginda, Danseys Pass’te carpisip 2 tarafta 2 farkli hava durumu yaratmisti.

Artik uzun kilometreler surecek inis rejimine gectik. Sagimizda bir ucurum, aklimizda “bu yolu kim bu kayalara yapmis ki?!” sorusu, indik durduk. Tekrar duzluklere kavusup arkamiza baktigimizda golgesinden kactigimiz, daglarin ote tarafinda toplanmis kara bulutlari gorebiliyorduk. Durup kisa bir kahvalti ettik, birazdan kasabaya variriz zannederek kahve ile gecistirdigimiz sabah ogununune bir turlu kavusamayinca.

Bir suru meranin arasindan gecerken bir tanesinde karsilastigimiz duruma dayanamayip durduk. Bir inek ile bir lama (ya da buralarda yasayan o cins bir hayvan) birbirlerini yalayip kasiyorlardi. Bizi gorunce inek biraz cekingen davransa da lama bir hayli ilgilendi korkusuzca citlere gelerek. Buralara gelene kadar kac milyon hayvan gorduk bilemiyorum ama ilk defa bir ciftlik hayvaninin bize yaklastigina sahit olduk. Ustelik inek bile kacmadi sadece endiseli endiseli seyretti. Normalde bizimle 20 saniyeden fazla goz temasi kuran hayvanlar arazi oluyor hemen.

Devam edince Ranfurly kasabasina vardik. Buralarin buyuk bir kasabasi, 1 yerine 2 caddesi var, vaaauvv! Chris gelmeden once haber verin demisti. Burada biraz mola verip arayalim istedik. Halen 70-80 km vardi Middlemarch’a. Aradigimizda kasabaya girince gorecegimiz cafe’de onu bekleyebilecegimizi soyledi. Middlemarch’a geldikten biraz sonra da kendisi geldi. Kisa bir hal hatir sohbetinden sonra takildik pesine.

Ciftlik evi 20 km kadar kasaba disinda, genis bir hicligin icinde, agaclarla cevrili bir bahcenin ortasindaydi. Cin’de vedalastiktan sonra, iki tarafin da anlatacak onlarca macerasi ve gosterecek yuzlerce fotografi birikmisti aradaki seyahatlerden. Butun gece suren sohbet ve hikayelerle heyecanimizi paylastik.

As & Re Rohan atlarinin diyarindan, Middlemarch’tan bildirdi. (11 Haziran 2011)