Camasir ve dikis gunu

Bugun anladim ki meger ben baya baya dikis dikebiliyormusum.
Bugune kadar yirtik sokuk neyim varsa eksik olmasin annem dikmisti. Ama yine sagolsun dikisle ilgili ne biliyorsam annemin “bil, istemiyorsan yapma ama yine de bil” mantigiyla ogrendim. Insan ne zaman nerde isine yarayacagini bilemiyor cogu zaman. Gozum hep sokakta oynayan cocuklarda, top pesinde kosmalardaydi ama kulagima gozume de birseyler girmis demek ki bu ogleden sonra iki ucu birbirinden ayrilmis montun koltuk altini hatta kolun govdeye birlestigi yerin tamamini dikmeyi basardim. Anneme tesekkur etmeyi borc bilirim!
Gizli dikis yaptim kol altini ustelik. :) yaa gizli dikis biliyorum ben, inanmazsiniz. Surfle de yaparim, elle makine dikisi de:) insan ne zaman isine yarayacagini bilemiyor gercekten…

Hikayenin basina donersek, aslinda hersey giysileri parca basina 20 cent karsiliginda yikiyor olmalariyla basladi. Camasir makinesi kullanmadiklari anlamina geliyor bu, camasir makinesi kullananlar genelde kilo basina yikiyorlar cunku. Cok yakin bir arkadasim yuzyilin icadinin camasir makinesi oldugunu soyler, katilmadan edemiyorum ona. Bu kasabada, dukkanlarin bir cogunun onunde camasir yikamanin ederine dair afisler var. Bir cok dukkan camasir yikamaktan para kazaniyor yani. Herseyden ama herseyden para kisintisina giden sirtcantali camia neden kendi camasirini kendi yikiyor olmasin ki? Oyle gercekten…. Kimisi cantasinda bu is icin hafifinden bir legen bile tasiyor, makine yoksa, elde yikanacaksa neden baska ellere para versin ki?

Iste bugun ogleden sonra camasirci ve dikisci olduk biz. Sirtcantali gezgin kendi kendine yetebiliyor olmalidir zaten. Tipki bir bilgisayar oyunundaymis gibi yetenek gelistirmek lazim. Montun koltukaltini diktim ya dikis yetenegim arti ucyuz artti simdi. Hem de gizli dikis yaptim, arti besyuz de olabilir, kocamandi… Kendine yetebilmek neslimizde giderek nasil da imkansizlasiyor degil mi? Nesil tazelendikce yetenekler nasil da kisitlaniyor, bireyler basmakalip hale geliyor. Makinelesmenin ne kadar faydali oldugu acik ama bizi ne kadar kendine bagladigi ve beceriksizlestigi de asikar! Evde olsak o montu bir daha giymez, kirli camasirlari da camasir makinesinde yikar kurutmaya atar kuruturduk. Temizlenmiyorsa cope atar kurtulurduk. Uygun bir zamanda da yeni bir mont alirdik herhalde di mi… Iste makinelesmenin destekledigi tuketim toplumu bu!

Bu yazı günce, Kamboçya içinde yayınlandı. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

3 Responses to Camasir ve dikis gunu

  1. Nida dedi ki:

    Bakın gençler gezdiğinize, gördüğünüze inanıyorum, siz de bunları fotoğraflarla ispatlıyorsunuz. Daha sürfileyi söyliyemiyorsunuz, yaptığınıza mı inandıracaksınız Aslıhan Hanım? :) Hadi canım fotoğraf görelim :))

    • boyalikush dedi ki:

      Dikisin gizli dikis oldugu gercegini hatirlatarak fotograf ceksem de gorulemeyecegini belirtmeyi bir borc bilirim. ‘Surfile’nin i harfi yetenegim karsisinda heyecanlanip dusuvermis olabilir pekala, yuzume mi vurmak lazim. — der asli;)

  2. bru dedi ki:

    Your skill in Tailoring has increased to 75 from 7.

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s