Beijing’de son gunumuz onemli bir gune denk geldi. Sevgili arkadaslarimiz Timur ve Yelda’nin dogum gunlerine. Gerci dunya bunu sevgililer gunu olarak bilip kutlasa da biz gercegi biliyoruz.

Trenimiz gece 22 kusurde oldugu icin oyalanmamiz gereken bir suru zamanimiz vardi. Hava sicakliginin gunduz bile sifirin altinda seyredecegini bildigimizden ve gezilecek sehir ici yerleri de tamamladigimizdan acik alan mekanlar ve parklardan uzak durmaya karar verdik. Cantalari tren garinin emanetine birakip pasajlari gezmeye basladik.

Once gar karsisindaki komplekste bit pazarini, sonra da oriental plazayi gezdik. Bu mekanlarda ve metroda karsilastigimiz Sevgililer gunu atraksiyonlari bir hayli degisik geliyor insana. Cunku sokaklara rahatca tukurup kusan, sapirdata sapirdata yemek yiyip birseyler icen, surekli garip sesler cikaran ve birbirini yok sayarak hareket eden kuru kalabaligin ask yasayabilecek incelikte olmasi inandirici mi degil acaba. Kaba olmak istemem ama elinde gul olan birinin otobuste yere tukurmesi ile duygusallik arasinda bag kuramiyorum iste.
Her yerde gunun anlam ve onemine yakisir afisler, indirimler ve reklamlar var. Onlar da yasiyorlar kendi yontemleriyle asklarini. Biz de hayretler icerisinde izliyoruz. Kendi sevgili gunumuzu ise degisik tatlilardan yiyerek kutladik, tatli yiyip tatli konusarak.

Ogleden sonra kahve molasi verme susunde us kurdugumuz bir starbucks’da butun planlari sarsan bir haber aldik. Tibet icin yonetimde bir gelisme oldugu ve buralara yabancilarin seyahatlerine zorluk cikarilacagi yonunde resmi olmayan bir bilgiydi bu. Bize haber veren organizasyon ve Tibet izini sorumlumuz mart olmadan tibete girip cikmamizi onermis, resmi olmayan kaynaklara gore mart ayindan itibaren duzenleme yapilip bu sene girislerin engellenebilecegini yazmis. Aklimiz karisti, butun planlarimiz alt ust oldu ve gunun geri kalanini yeni planlar yaparak gecirdik. Bu Tibet’e gitmek icin bu sene ya da omur boyu son sans miydi?
Iki buyuk hayal suya dusebilir. Bir de Nepal’e ulasim problemi dogabilir su durumda. Dunyanin en yuksek trenine binememek ve dunyanin catisindan, Himalayalari karadan asmak. Nepal’e ucakla gecmek de dunya para. Hemen geriye saymaya basladik. Subat 28’de Nepal sinirinda olmak icin en son 21’inde Chengdu dan yola cikmak gerek. 21 pazartesi, demek ki cuma gunu Leshan’da vize uzatma islemlerimizin bitmesi icin persembe orada olmaliyiz. Persembe orada olmak icin carsamba Chengdu’ya 23 saatlik yolculugumuzun bitmesi gerekir. Demek ki sali gece yola cikmali Zhengzhou’dan. Yaaaani sabah 7 de inecegimiz Zhengzhou’dan ayni gun aksam ayrilmaliyiz. Bu da demek oluyor ki 2 saat uzaktaki Shaolin tapinagina gidis gelisimizde herseyin ucu ucuna ve dogru gitmesi gerekli.

Hemen duzenlemeleri yaptik. Ajansa pasaport bilgilerini verdik islemleri baslatsinlar diye. Gelecek pazartesi yola cikacagiz planimizdan 1 hafta evvel. Chengdu bilet bilgilerini aldik, Shaolin ulasim bilgilerini aldik. Son ana kadar interneti degerlendirip koyulduk yola.

Simdi sira butun kilit taslarinin akarcasina kenetlenmesini izlemeye geldi.

As & Em bildirdi.