Yari uykuda yari tetikte, 90 derecelik sert pulman koltuklarinda yaptigimiz 7 saatlik yolculuk, Hangzhou’ya sabahin kor karanliginda ulasmamizla bitti. Ara istasyonda inmenin verdigi tutturamama stresiydi bizi tetikte tutan. 
Nanchang’da bilet alirken cok zorlandigimiz icin gorevlinin bize verdigi biletin hangi istasyona inecegini onemsememistik. Aslinda her sehrin minimum 2 istasyonu genelde 3 istasyonu olmasina daha yeni alisiyoruz. ‘Nan’ guney miydi, ‘dong’ dogu muydu? Acaba sehrin icinde mi yoksa disinda mi? Sehre ulasalim da gerisini orada cozeriz seklinde dusunmustuk bu sefer. Bir de bilet bulamazsak korkusu var ne verirlerse aliyoruz. Elimizde onlardan daha iyi tren agi listesi, fiyatlari, duraklari, saatleri var ama derdimizi anlatip istedigimiz bileti alamiyoruz ki, ya yer kalmamis oluyor, ya da bizim kurdugumuz plana onlarin akli basmiyor sonunda ne verirlerse onu aliyoruz.

Sabahin 4 u ve bizi isiran bir soguk, trenden temiz havaya inmemizle soguk iliklerimize isliyor. Hemen istasyona siginiyoruz. Herkesin gozleri bize donunce “Sabahin 4’u ne yapiyor bu kadar insan burada?” diye dusunmeden edemiyoruz. 1 saat kadar oylesine ayakta durup konusuyoruz As ile. Endisemiz, taksiye binip gitsek hostelde kapi-duvar ile karsilasirsak o sogukta ne yapariz. 

Bir kac kisi bu arada gelip bizimle fotograf cektirdi. Sonra bir baskasi bizimle sohbet etmeye calisti ve yine gunu kurtardi :) Hangzhou’daki ‘lk Cinli arkadasimiz oldu, sabahin 4bucuk 5’inde. Xi’hu, yani gitmek istedigimiz yerden cok uzaktaymisiz meger. Insan haritadan bakar di mi, yahu bu tren nereye gidiyor diye. Taksi 100 yazarmis, yuhh dedim hemen otobus sordum. Soyledigi numaralari not aldim. K537 guney istasyondan Xi’hu yakinlarinda bir yere gidiyor, oradan karsi caddeden Y2 numara golun yanina gidiyor, bizim hostel golun yakininda. 537 numaranin ilk seferi olan 5:30 seferine bindik. 20-25 dakika kadar sonra son duraktayiz. Orada sorup ogrenmeye calistik nasil gidecegimizi ama oradaki tek gorevli cevabi bulamayinca kendimizi bir taksinin kucagina attik mecburen. 
Sokaklar bombos haliyle, taksi durakta olmasa oyle beklerdik herhal 1 saat daha. Hostele girdigimizde 6yi geciyordu ama halen amacimiza ulasamadik. Cunku resepsiyondaki not 7 de gelip islem yapabilecekleri yonundeydi, olsun en azindan artik hostelin icindeyiz. Donma riskini ekarte etmis olduk.

Saatin 7 olmasiyla gelen resepsiyion gorevlisinin odamizi gostermesiyle yerlestik ve hayran olduk hostele. Otelden iyi bence. Konumu da ayni sekilde. Bir dus 2 saat uyku 11 olmadan attik kendimizi disari, vakit kaybetmeden. 

Hedef once hastane. Burada asiyi tekrar soracagiz. Gezerekten hastaneye gittik. Basladi bir yilan hikayesi daha. Onlar bizi bir yere gonderdi ama adresi tam tarif edemediler. Biz orayi bulmaya calisirken ona buna danisa danisa hedeften uzaklastik. O sira tanistigimiz birisi sadece suraya git demenin otesine gecerek bu gorevde (quest demem lazim aslinda buna) grubumuza katildi. Onunla suraya buraya gittik ve 1 saatlik bir surec sonunda aradigimiz yeri bulduk. Ertesi sabah 8-11 arasi gelin cevabini aldiktan sonra artik gezmeye baslayabilirdik. 

Burada ilginc olan bize bu kadar yardim eden arkadasin tek kelime ingilizce konusamamasiydi. Yine de iyi yol kat ettik. Sira gezmeye gelince yeni arkadasimiz bos gunu oldugunu ve bizimle devam edebilecegini soyleyerekten bize katildi.

Soguktan sumugumuz donana kadar 2-3 saat kadar dolastik birlikte. Kendince bize gordugumuz ilginc seyleri acikladi. Sonunda fotograf cektirip ayrildik. Buradaki 4. arkadasimiz. 3’unun adini defterimize yazdirdik ama hicbirinin resmi olmamasi uzdu bizi. Nereden baslasak kardir. 
Hostele donup biraz daha uyuduk. Aksam yemegi ve bira esliginde ertesi gunu planladik. Biraz internet derken yine gece yarisi oldu ve fotograflara ayiracak vakit kalmadi. Yarin erken kalkip keyifli bir gun yasamayi hedefliyoruz.