Saka maka 6 ay olmus basimizi sabit bir catinin altina sokali. Ara ara yeni yerleskemizden, bizi cevreleyen mekanlardan ve olaylardan haberler verdik. Atladigimiz ya da sira gelmeyen ya da tembellikten kaynayan bir suru onemli gelisme daha oldu tabi. Biraz bunlari anlatayim.

Sanirim en buyuk gelisme Asli’nin ise baslamasi oldu. Eveeeet, buyuk bir supriz degil mi? Bir suredir master tezine yogunlasan As aktif is hayatindan uzak kalmisti ama bir yandan da kulagini acik tutuyordu oyun sektorunde olasi bir pozisyon icin.
Madem yola hayallere ulasmak hedefiyle ciktik, neden oyun sektorune dalmasin ki? Bu sirada oyle bir firsat cikti ki pas gecmek imkansizdi. Uc boyutlu grafik, animasyon ve oyun gelistirme egitimi veren bir akademide oyun gelistirme bolumune ogretim gorevlisi olarak isbasi yapti 6-7 hafta kadar evvel. Doktorayi hedefleyen akademik kariyerine devam edebilmesi de bu sayede daha kolay olacak gibi gorunuyor. Su ana kadarki izlenimleri cok guzel ve halinden gayet memnun. Sinav kontrolleri cocuklarin yazdiklari oyunlari oynamakmis, ne diyim.

Bir diger onemli olaysa anne leylegin somestr tatilini firsat bilip bizi burda da yakalamis olmasiydi. Yol bu kadar uzun olunca bizimle ancak 11 gun gecirebildi. Her anini degerlendirmeye calistik, ama bu baska bir hikaye baska bir zaman anlatilacak.

Bir diger gelisme, her ne kadar yeni bir gelisme olmasa da mercimege veda etmis olmamiz. Dunedin’dan Auckland’a cok hizli bir transfer yasamistik ve bu sirada mercimegi orada birakmistik satilmasi icin. 2 ay kadar bir kaldirim kenarinda yeni yol arkadaslarini bekledikten sonra oradaki dostlarimizin da yardimiyla bir baska leylek ciftin yuvasi oldu. “Mercimege ne oldu?”, diye soruyorduysaniz, baska leyleklere yuva oldu iste. Alim satim sureci sasirtici derecede kolay oldu. Alici orada bir postaneye biz burada bir postaneye gittik, karsilikli formlari doldurup teslim ettik. Para banka transferiyle aktarildi ve mercimek hic karsilasmamis alici ve satici arasinda el degistirdi. Guvene dayali bir sisteme ek olarak, durustlugun insan iliskilerini ve hayati ne kadar kolaylastirdiginin guzel bir ornegi.

Mercimek gitti ama indii ve bluduldul isimli iki yeni oyuncagimiz oldu. (Isimler pek fena degil mi bu defa… ighyyyy!) Once uzun zamandir hayalini kurdugum 2 tekerlekli bluduldul geldi. As’i ikna etmek icin turlu turlu yola basvurdum tabi. Yok ise giderken cok trafikli yollardan gececegim, yok her gun git gel 45 km yakit tasarrufu olur, haftasonu gezeriz ohh pufur pufur ve park derdi olmaz gibi bir suru sey. Caktirmadan bir motorcunun onunden gecerken de bir goz atalim bahanesiyle onun da hosuna gidecek cok temel bir motoru gormesini sagladim. Hemen sevdi tabi. O da hayalini kuruyordu da bir turlu emin olamiyordu iste, simdi oldu. Bir sure sonra da Auckland’in belirsiz yagmurlu havasindan ve oraya buraya giderken tasimamiz gereken esyalar olmasi zorunlulugundan dogan, mercimegin yerini doldurmasi imkansiz olsa da temel seviyede 4 teker ihtiyacimizi karsilayacak indii geldi. indii’yi Hintli bir abladan aldik, coook ucuza. Benzin Turkiye’ye nazaran 2 kat daha ucuz olmasina ragmen buyuk motorlu bir arac tercih etmedik, ya da vergi sebebiyle araclarin 3-4 kat daha ucuz olmasini firsat bilip lukus bir araca yonelmedik. Ucuza kactik, az masrafla ayaklarimiz yerden kesildi.

Laf arasinda ucurtma sorfune basladigimizi, daha dogrusu ilerletmek icin tekrar girisimde bulundugumuzu soylemistik. Simdi ne zaman uygun bir ruzgar ve bu spor icin temel sartlar saglansa atlayip indii’ye, kumsalin yolunu tutuyoruz. Genel olarak pek bir spor yaptigimizi soyleyemeyecegim su siralar, o yuzden denizle bogustugumuz bu spor bize bir hayli yorucu geliyor. Daha adam gibi yapamiyoruz ya, ucurtma bizi bir denize daldiriyor bir ters takla attiriyor, arada dalgayla devrilen boardla kafamiza vuruyor, sonra da yorgun argin evimize gonderiyor. 2 kere gozluk kaybettim, gerci hata bende. Amacina hizmet etmeyen gozlukle suya giriyorum ilk taklada dusuyor. Inanmazsiniz ikinci gozlugumu ertesi gun bir arkadasim bulmus vurdugu kumsalda. Olacak is degil hani, koskoca acik okyanus. Bu spor hem outdoor arkadas cevremizi yeniden kurmak icin bir arac oluyor hem de bu bahaneyle her haftasonu degisik bir kumsala gidip vakit gecirmeye bahanemiz oluyor. Chill out, yani yan gelip yatmaca-aylaklanmaca firsatimiz oluyor.

Benim icin onemli olan bir diger aksiyon ise muzik etkinliklerimiz. Arkadasin arkadasi falan derken etrafta insanlarla tanismaya kaynasmaya baslamistik. En cok gorustugumuz ekip ise cogunlukla Turklerden olusan bir arkadas grubu. 2-3 ay evvel bir dogum gunu partisinde patlak verdi dogaclama muzik girisimlerimiz. Bir baska dogum gununde devam etti sabahlara kadar, cok sesli bir grup esliginde bu essiz eglence. Sonra gelisiguzel etkinliklerde biraraya geldik. Herkes bu etkinliklerden oyle bir zevk aliyordu ki bu toplulugu bir adim oteye tasimaya karar verdik. Simdi en az haftanin 2 gunu, arkadasin evinde studyoya cevirdigimiz bir odada grup pratigi yapiyoruz. Gayet dolu bir oda oldu; bateri, perkusyonlar, anfiler, mikser, bass, gitarlar, klavye, vokal ses duzenegi falan derken arkadas abartti, doldurdu odayi. Ben de annemden rica ettim gelirken gitarimi ve pedallarimi getirmesini. Cok ozlemisim gitarimi beea. Henuz tam bir kadro olusmamis olsa da surekli degisen katilimcilarla, artan ya da azalan sayimizla eglenceli seanslar yapiyoruz. Biz, kemik grup olarak 2-3 kisi, hic aksatmayip surekli bir araya gelmeye calisiyoruz. Yeni rockstarlar geliyooorr.

As bahceli ev hayalini su asamada henuz gerceklestiremedi. Aslinda Auckland sartlarinda inanin hic zor bir istek degil, evlerin %97’si bahceli mustakil ev zaten. Ama bizim hic esyamiz falan olmadigindan sehir merkezinde ana caddede esyali bir apartman dairesine girmek durumunda kaldik. Ama bu As’i durdurmadi. Koca koca saksilarda balkonda maydonuzunu nanesini yetistirmeye basladi hemen. Bir nevi yatirim yapiyor muhtemel yeni adresimize. Istanbul’daki balkonu da oyleydi zaten, limon agacindan yasemine, cesit cesit ciceklerden bir bahce yapmisti balkonda, bize oturacak yer kalmamisti.

Hareketli aktivitelerden arta kalan zamanlarda da Auckland belediyesinin sanat, tarih ve muzik gibi bedava etkinliklerine katiliyoruz. “Music in parks” (parkta muzik) ismiyle her hafta degisik canli performanslari dinliyoruz, acik hava sanat sinemasini limandan devsirme bir sahil silosunun duvarinda seyrediyoruz, ucretsiz girisli cok kapsamli muzesini ya da kutuphanesini degerlendiriyoruz. Her ne kadar tecrube olsun diye bu aktiviteleri kacirmamaya calissak da, itiraf edeyim evde zamanimi okumaya yazmaya muzige falan degil browser oyunu LOL’a harcadim son birkac haftadir. Belanre rumuzuyla oynuyorum, varsa oynayan iletiselim.

Iste boyle dostlar. Hayat yine yeni yeniden, isleyen carklar arasinda yeni seklini buluyor. Hani merak ediyorsaniz diye anlattim. Biraz da ese dosta ozet gibi oldu.

Iletismek guzel sey, kani taze tutuyor. Deli dolu aksiyon olmasa da greenwich saatine gore gunesi ilk goren bu topraklarda, dunyanin kosesinde bir garip Turk cifti neler yaparmis onu anlatmak adina birseyler karalamaya devam edecegiz.

Simdi yine bu yazida da hic fotograf yok diye soylenenler olacak ama, neyyyyse! :)
Kucak dolusu sevgiler.

As&Re, sonbaharin son ayinda guney yarimkureden bildirdi. (8 Mayis 2012, Auckland)