Ilk gun ustumuze kalan geri donusumu kontrol etme isi beni biraz kaygilandirmisti isin gercegi, “bunun arkasindan nasil bir gorev gelebilir bize” dusuncesiyle. Ama hicbirsey kaygilandigim gibi olmadi.

Dogru. Biz bir hostel’de calisiyoruz su anda ama ne Re ne ben hic yatak yapmadik. Banyo tuvalet de temizlemedik, ortaligi bile supurmedik. Bir tek ilk iki gun disardaki cakillarin arasindan izmaritleri toplamak disinda baska bir sokak gorevi de vermedi bize Kelly. Peki biz iki-uc gundur ne yapiyoruz yahu burda?

Hersey sirtcantalilara yonelik diger hostellere asacagi reklam kartlarini beraber hazirlamamizla basladi. Yapistirmakti, kesmekti, zimparalamakti derken reklam icin hostellere dagitacagi malzemenin bir kismini hazirlamis olduk. Bu arada o da el becerimizi ve yatkinligimizi farketmis olacak ki bu gorevin ardindan evin cesitli yerlerine yeni asilacak resimleri secmek, uygun cerceve ayarlamak, gerekiyorsa eldeki cerceveleri keserek ve yeniden cakarak uygun hale getirmek, bu sekilde asilabilir hale geldikten sonra resimler, duvarlarda yeni kompozisyonlar olusturmak oldu yeni gorevimiz. Ne buyuk sans ki ikimizin de yapmaktan buyuk keyif aldigi bir is. Sanki kendi evimizi duzenliyormusuz gibi ilgi ve zevkle calistik.

Ust kattaki bos koridoru ve alt kattaki yemek odasini resimlerle donattik. Eger cam boyasi olsaydi yukariya astigimiz aynalara bazi desenler yapmayi da dusunmustuk aslinda ama boyanin olmayisi bize engel oldu. Cerceve isini de kolay is sanmayin haa! Parcalara ayrilmis dort kenari birlestirmek gercekten cok zor olabiliyor.

Bu kadar zevkle ve icten calisinca zamanin nasil gectigini bile anlamadik. Hele yemek odasina oyle guzel gunes vuruyordu ki, sicak sicak saatlerce calistik. En sonunda patron “e siz yarin keyfinize gore takilin, cok calistiniz”, dedi “elinize saglik!”. Biz de yarin sari gozlu penguenleri gormeye gitmeye karar verdik.

Hatirlarsaniz Otago Yarimadasi’nda sari gozlu penguenleri gorme sansini yakalamistik biz ve bir penguen hikayesi ortaya cikmisti. Ne buyuk sans gercekten! Kimse inanamiyor. Hani fotograflar olmasa “atiyorsunuz!” diyecekler. Oamaru’da bu bolgedeki en buyuk sari gozlu penguen kolonisinin yasadigi bir kumsal var. Oraya gidecegiz yarin aksama dogru. Bu defa daha hazirlikli olmayi, kamuflajli birseyler ayarlamayi dusunuyoruz. Belki ise yarar ve birkac iyi fotograf cekebilirim.

Iste boyle sevgili dostlar.

As ve Re Chillawhile’a katkida bulundugu bir gunun sonunda bildirdi. Bir “fish & chips” ‘i hakettik ama artik degil mi! (24 Agustos, 7pm)