Biz ilk bir kac gun iyice tatilci moduna girdik. Pazartesi olup da herkes normal hayatina donerken biz de sakinlesmemiz gerektigini hatirladik. Ama basaramadik tabi ki :).

Kate okula, Baris ise ilgilendigi islerin basina donunce biz de kendimiz biraz dolastik.

Yurumek istedigimiz selale rotasina gittik. Bu suyun kaynagi ne kadar uzakta olabilir ki, alti ustu bir adadayiz diye basit bir mantik kurup selalenin ardindaki patikalara ulasmaya calistik. Akarsuyun yanindan giden bir patika gorunce devam ettik. Yagmurlardan yipranmis oldugu icin bir hayli yordu bizi yol. Sinekler de iyice bayram etti onca zaman sonra taze kan bulunca. Akdeniz kani bu gel vatandas! Baslangicta cok basit gibi gelmisti ama bir sure sonra iyice zorlasan patika ve sinir bozan sinekler sebebiyle adada su kaynagi nasil oluyormus merakimizi gideremeden geri donmek zorunda kaldik.

Gelisiguzel buldugumuz bir kumsaldan gunesin batisini seyrettik. Bu gunes ne zaman denize batiyor yahu! Biz bir turlu goremedik bu manzarayi. Baska sairane manzaralar gorduk batan gunesin kizarttigi bulutlarda, ejderhalardan baliklara cesit cesit desenler cikardi bize gunes.

Gunler boylece akip gecti ne oldugunu bile anlamadan. Planlarimizda Yeni Zelanda’ya hazirlanmak vardi. Cantayi duzenlemek, couchsurfing’i kurcalamak, arac bakmak gibi zorunlu islerimiz vardi. Yazi yazmadigimiz gibi bunlari da yapmadik isin asli. Onlari gectim, burdan Singapur’a kadar olan yolculugumuzu bile incelemedik. 2 ulke gececegiz ama basimiza gelebilecek olasi durumlara karsi arastirma yapmadik. Yolda ogreniriz artik diyerek adadaki son gunumuze kadar geldik. Son gun bile butun yuzsuzlugumuzle motora atlayip adanin gezmedigimiz kosesi kaldi mi acaba diye dolandik ortalarda. O sirada gorduk “Silver Beach” yani Gumus Kumsal’i. “Tropikal ada dendiginde aklima gelen manzara bu iste” dedim. Far Cry oyununu bilir misiniz, iste ayni o manzara.

Biraz eglenip kumsalda son dakikada eve donduk. Ya da donmeye calistik mi demeliyim? Hani nerde bizim saganak yagmurumuz? Bu tecrubeyi yasamadan olur mu hic? Gider ayak bastiran yagmurda motor ustundeydik. Ilk buldugumuz catinin altina siginana kadar yeteri kadar islanmistik bile. Normalde saat surmesini bekledigimiz yagis kisa surdu neyse ki, ciktik yine yola, biz onde bulut arkamizda geldik eve. Biraz telas icerisinde hizla hazirlanip yola koyulduk.

Muhtesem ev sahiplerimiz ile uzulerek vedalastik. Eylulde dugunleri olacak, bakalim ziyaret etme sansimiz olabilecek mi donus yolunda. Raki’nin ilk yavrularindan birisi icin soz alarak limana dogru yollandik sirtimizin coktan unuttugu onlarca kiloyu tekrar sirtlayip.

As & Re tekrar yollara duserken bildirdi. (18 Mayis 2011, Surat Thani)

Samui adasi fotograflari icin buraya bakabilirsiniz.