Luoping’in kendisi henuz gezilmeye deger olmasa da (birkac on yila daha ihtiyaci olabilir), sehir disinda gordugumuz doga guzellikleri sayesinde geldigimize degdi dogrusu. Camur deryasindaki iki gunumuzden sonra Luping’i geride birakip, trenle Guangxi eyaletinin Guilin sehrine hareket ettik.

Sehre ulastigimizda eski bir arkadasa rastladik yine. Kanadali Allan ile ayni trendeymisiz meger, ayri vagonlarda. O Kunming’den binmis, biz ise yoldan dahil olmustuk yolculuga. O yanina bir Ingiliz katmis bu defa, biz de bir Alman katmistik Luoping tren istasyonunda. 5 kisilik bir grup koca koca cantalarla 2 katli otobuse binmeye calistik, itis kakis zorla sigistik. 1.92 boyuyla Allan, hafiften dizlerini kirmak zorunda kaldi otobusun icinde. Cok ugrasmamak icin herkesin bildigi bir hostele yonlendik. Gidip yerlestik topluca.

Guilin tahmin ettigimizden cok daha buyuk bir sehir cikti. Bildigin sehir bu, kasaba falan degil yani. Ustelik bulundugu eyaletin baskenti bile degil. Aslinda Kambocya’ya ucak bileti bakarken anlamaliydik. Baskentte yani Nanning’de oldugundan bile daha ucuzdu ucak bileti, Kambocya’ya giderken aktarma ayagimiz olan Guangzhou sehrine. O da ayri bir enstantane. Kambocya’ya Guangzhou aktarmali gidiyoruz. Cin’den cikisimiz, Cin’e girdigimiz yerden, Guangzhou’dan oluyor. Cemberi tamamladik.

Sehirde yapacak birseyimiz yok aslinda. Camasir yikamak, bazi ihtiyaclari karsilamak ve sonraki gun erkenden Yangshou’ya gitmek icin durak aslinda burasi. Ustelik cantalari da yanimiza yuk etmek istemiyoruz. Ufak cantalarimizi hazirlayip, kazuletleri hostel emanetine biraktik bile. Basladigin noktaya donecegin 5-10 gunluk turlar iyi oluyor. Agir yuku birakip gerekeni aliyoruz bu turlarda.

Allan ve ingiliz arkadas Philip ile beraber sabah kahvaltisindan sonra koyulduk yola. Herkesin sizi kisi basi 90 paraya raftli tur ya da yine pahali tekne turlari ile gondermeye calistigi tatil-nehir kasabasi olan Yangshou’ya, kisi basi 18 para karsiligi rahat ve temiz bir otobusle 2 saatte ulastik. Allan’in terasini cok ovdugu bir misafirhaneyi elimizle koymus gibi bulup, oda basina 50 paraya yerlestik.

Artik sirt cantali (backpacker) ne demek biraz daha iyi ozumsemeye basliyoruz. 2 ay cooook kisa bir sure, yillar boyunca farkinda olmadan gelismis, gelismis oldugunu ancak simdi anladigimiz tatilci aliskanliklarimizi geride birakmak icin. Biraz daha olgunlasinca kafamda, buna dair birseyler yazmayi dusunuyorum.

Kasaba cok guzel. Daha once hic gormedigimiz hatta hayal bile etmedigimiz dogal olusumlar etrafta gordugumuz tepeler. Ortasindan, etrafindan, her bir yerinden nehir ve kollari geciyor. Tek dezavantaji cok turistik olmasi. Butun kasaba size tur ya da birseyler satmak isteyen insanlarla dolu. Eger oyalanacak fikirlerin hazir gelmesinden, parayi verince hizlica herseyin hallolmasindan, suya sabuna dokunmamaktan hoslaniyorsaniz Yangshou’da sizin eglenmenizi kolaylastiracak cok sayida acenta mevcut. Ama bizim gibi kendi planiniza takilmayi seviyor, taciz edilmekten rahatsizlik duyuyorsaniz biraz can sikici olabiliyor. Her kurusun hesabini yaparak seyahat ederken birilerinin surekli size “tatilcisin, zenginsin hadi bizden alisveris yap” modunda yaklasmasi rahatsiz edici.

Dogasi, manzarasi ve tropikal yapisiyla gonlumuzu kazanmasi zor olmadi Yangshou’nun. Turizm cilginligi disinda bir diger problemimiz de dinmek bilmeyen yagmur oldu. Hava sicakliginin bu bolge normallerini altinda olmasi yeterince buyuk bir terslik degilmis gibi, bir de ahmak islatan bir hava hakimdi etrafa daima. Ahmakligimizdan emin bir sekilde gelisiguzel dolanip durduk etrafta.

Yangshou belki de Cin’in sirt cantali akinina ugrayan en yogun yeri. Cin’den cok avrupa gibi cok seslilik bakimindan. Her turlu yemek ya da muzigi bulmak mumkun. Biz ilgilenmemis olsak da magaraciliktan kanoya kadar cok cesitli aktiviteler yapmak mumkun. Cok sayida karstik magara mevcut. Oyle uzun bir magara haritasi var ki oto yol haritasi sanki. Camur banyosu, termik su kuyulari, kukurtlu su, temiz su, soguk su cesit cesit birseyler olan odalar koridorlarla birbirine bagli. Magaralardaki sarkit dikit olusumlarini burada da birseylere benzetip isimlendirmisler. Bizim magaralarda nasil duaci amcalar, sukreden cocuklar varsa burda da oturan buddhalar, ucan ejderhalar var dikit ve sarkitlarda. Magaracilik cok ilgi goruyor belli ki. Genel olarak doga sporlarina bir egilim var. Northface’in “Never stop exploring” (“Kesfetmeyi birakma”) slogani, kasabanin milli slogani olmus adeta. Tirmanis sporu icin de onu acik ne de olsa, serbest ya da ekipmanli tirmanis icin bir cok sart kendiliginden olusmus zaten. Ara ara tirmanis egitimi veren dukkanlar var restoranlar ve barlar arasinda.

Kaldigimiz misafirhanenin catisinda Monkey Jane’in bari var. Mekanin guzelce bir teras manzarasi da var. Dogru muzik secimi, ucuz bira ve kokteyller, nehrin ve cevresindeki tepelerin yuksekten gorunumu mekani sirtcantalilar icin tercih sebebi yapmis. Beer Pong (bira doldurulmus bardaklara pinpon topu atarak oynanan ping pong) oynamak ve ortamdaki tas kizlara duello teklif etmek geceyi isitabilir ama kaybetmemek lazim :).

Tatilci modunda guzel bir kac gun gecirdik. Daha guzel bir havada, daha fazla zaman olsaydi diye dusunduk. Cin’in guneybatisina daha sonra gelerek uzunca vakit ayirmak geciyor icimizden.

As & Em yesil nehir kenarindan bildirdi.