Yarin senenin son gunu demistik. Gormek istedigimiz yerlerden biri olan ‘old town’ yani tarihi bolgenin yarin gosteri ve sovlar ile dolup tasacagini, insanlarin oraya akacagini ogrenmistik. Bugunden bir gidip goz atalim yarin anlayamayiz dedik ve o bolgeden geziye baslamaya karar verdik.

Ilk olarak antikacilarin mesken tuttugu Dongtai Lu antik markete ugrayarak basladik. Arti seklinde 2 sokaktan olusmus bir buyuk blok burasi. O tanidik duygu var, galiba buyuk sehirleri ve onlarin pazar ve seyyarlarini sevmiyoruz. Daha sokaga girdigimiz gibi “halooo” “veely ceeap” ve “hawf mucchh” ile tanistik. Bir hesap makinasi ve bu cumleler ile gelen esnaf istahini kaciriyor insanin. Kendi halimize biraksa belki daha cok etkilenecegiz. Kim ogretmis bunlara bu 2 cumleyi, gercekten bir kelime daha ingilizce yok dagarciklarinda.

Antikacilar demisler ama old town da satilmayan ve tozlanan ya da catlayan tas oymalari ve garip saatleri, kilitleri buraya aktarmislar gibi geldi bize. Satranc takimlari, playboy iskambil kagitlari ve chopsticklerin (cubuklar) yeni oldugu belli zaten. Bir suru madalyon, sapka ve t-shirt vardi kizil yildiz armali. Aslinda goze takilan seyler var ama esnaf ilgisi ve fiyatlarin tutturabildigine seklinde olmasi o kadar rahatsiz edici ki cok da kurcalayamadik etrafi. Misal, 10 para diye dun sorup ogrendigimiz birseyi once “veely cheeeap” diye baslayip 80 den aciyorlar, donup arkani gitmeye basladiginda ise seni 3 dukkan boyunca takip edip durmadan hesap makinasini yeni rakamlarla gozune sokup en son 10’a birakiyorlar. O cisme de o esnafa da hic bir ilgin kalmiyor bu arada.

Sozde antikalari arkamizda birakip Konfucyus tapinagina gittik old town’un guney seridindeki. Tapinak bombostu. Tapinakta calisan bir kiz bize eslik etti butun gezimiz sirasinda ve bize hem Konfucyus hem de Cin’in yakin tarihi ile alakali cok sey anlatti. Biz sordukca iyice acildi konular. Gerci bu baska bir hikaye, araya ilistirilip harcanmamali…

Iyi bir bilgi paylasiminin ardindan yolumuzu old town ve Yuyuen bahcesine cevirdik. Bu esnada gercekten old towndan (eski kasabadan) gectik. Gercek Shanghai, Sangay’in turistik olmayan yuzu. Asfaltta kedi baligini satirla temizleyen lokanta ascisi, sokakta asarak is yapan kasap, hersey satan bi-milyoncular, yasli teyzeler, kici acik cocuklar, sokaklara asili camasirlar ve bir bu bucuk katli evler, yani normal bir hayatin icinden herkesle selamlasaraktan gectik. Nese akiyor yuzlerden, bayram arifesi bugun.

4 loptan olusan old town’in guneybati lobu olan gercek hayattan, kuzeydogu lobu olan tarihi kisma girdik. Burasi 1000 sene onceki gibi. Cep telefonlarini ve insanlarin giyim tarzini saymazsak. Bina yapisi ve ozellikle catilar, yaya yolu, kaldirim taslarinin tipi ve dizilisi, gurultu ve patirtinin hic anlamadigimiz cince olmasi bize film setindeymisiz gibi hissettirdi bir kac dakika kadar. Sonra hersey normale dondu.

Iste az onceki tozlu buddhalarin tozsuzu raflarda. Giris sagli-sollu sadece hediyelikci. Istisnasiz herseyi 4de 1 fiyatina alabilirsiniz. Belki daha da iyi fiyata, olay tamamen sabrinizla, dik durusunuzla ve pazarlik kabiliyetinizle alakali. Dukkanlar arasinda bir caycinin masasinda cay denerken bulduk kendimizi. Bize cesit cesit cay denettirdi, cay yapmanin sirlarini hem anlatti hem gosterdi. Bir tutamla kac kere kac bardak demlenecegini, suzgec kullanmanin onemini, cayin ilk demini kisa tutup atmayi, sicak suyu sanki dokecegi yeri tutturamiyormus gibi suzgece ve etrafina dokmeyi gibi seyler. Tabi aromatik caylardan iyice keyiflenince, bir anda cay almis bulduk kendimizi :).

Old town’in asil meydanina girince yine tam duygulanip eskilere gidiyorduk ki meydanin coguna hakim olan tarihi bina ve dukkan kiligindaki mc donalds ve starbuckslar bizi ruyalara dalmadan cekip aldi hayal dunyamizin kiyisindan. Meydanin ortasindaki kamyon buyuklugundeki tavsanin yanindaki pepsi amblemi de festival sponsorunun pepsi oldugunu soktu gozumuze.

Etrafta aylaklanirken yanimiza gelen orta yasli kisi kendini gonullu olarak tanitti. Bize biraz oranin hikayesini anlatti. Aslinda 20-30 sene once kurgulanip insa edilmis o bolge. Oradaki tek eski bina 140 senelik gecmisiyle Yildiz bilmem ne Han’i ve en ust katinda cok otantik bir cay evi varmis. Birlikte oraya girdik, 4. kattan avluya ve kalabaliga baktik. Buradan yeni bolgedeki meshur gokdelenler de tum ihtisamiyla gozukuyor. Oriental Pearl Tower ve ticaret merkezi binasi dev gibiler. Doyduk artik gokdelene.

Cayi sonraya erteledik ve biraz daha bu mekani gezdik. Ramazan bayraminda Inci’nin onunde olusan kuyruk gibi burada da tatli dumblings yapan bir dukkanin onunde kuyruk vardi.

Oradan da cikip bu sefer Yangze irmaginin kiyisi olan the Bund bolgesine gittik.

Yeni bolge gokdelenleri karsi sahili, eski tarz ingiliz ve fransiz yapilari da bizim oldugumuz tarafi duvar gibi ormus. Eski tip empire state kilikli binalar koruma altindaki tarihi binalar sinifindaydi. Nehrin altindan karsi tarafa giden tarihi bir tren tuneli var the Bund’da. Ama icinde uc boyutlu turistik bir gosteri ile karsiya gecme fikri hosumuza gitmediginden denemedik. Akvaryum ya da define avi seceneklerdi.

The Bund’u da yurudukten ve manzarayi seyrettikten sonra Nanjing roada bu sefer de dogudan daldik ve yine people’s meydanina kadar yuruduk. Metro ile otele donerken etraf sakinlesmisti.

Fotograflar icin: Konficyus Tapinagi , Shanghai

As&Em Shanghai’den bildirdi.