Ayrıca doğruyum ve çalışkanım. Bu yüzdendir şaşkınlıkla ülkemde olanlara bakışım. Küçüklerimi koruyup büyüklerimi sayarken, ülkemdeki entrika pembe dizilerde coşarken, başlar ayakla ayaklar başla karışırken, birden farkettim ki çok enerji harcamışız, kendimizle uğraşmaktan etrafa hiç bakmamışız.
“çok gezen mi çok bilir, çok okuyan mı” sorusuna, münazara takımı zoruyla taraftar olmayıp, “birlikten kuvvet doğar” deyip beraberce görmek için, görgümüzü bilgimizi arttırmak için bir yolculuga çıkıyoruz.
Dünyaya kendisini kapatan Çin nasıl biryerdir, dünyanın en yüksek tren yolundaki yolcular oksijen maskelerine gerçekten ihtiyaç duyuyorlar mı, çin seddi’nden ufuklar nasıl görünüyor, Tayland’da nehir alışverişi göründüğü kadar eğlenceli mi, Japonya’nın eski başkenti kyoto gerçekten fotoğraflardaki gibi mi yoksa herşey birer çizgi film mi aslında…
En son keşfedilmiş kıta Yeni Zelanda en son gideceğimiz yer olacak, ortadünyanın gerçek dünyası. Kim bilir ‘yolda’ eteğimize daha neler takılacak, ‘yol’ bizi daha başka nerelere götürecek…
Merakımıza ortak olmak isteyen herkesi bizimle yolculuğumuzu paylaşmaya bekleriz.
Bir leylekle bir leylek, dunya seyahatinde bir baska leylege demis ki…
Tebdilimekânda ferahlık vardır. Güle güle gezin ve sağlıcakla dönün…