Yeni Zelanda’ya geleli henuz bir gun oldu. Hava parcali bulutlu, yer yer yagisli ama iliman. 40 derecelerden buraya gelmis oldugumuzdan olsa gerek 17-18 derece siacaklikta bile biraz usuyoruz herkes sortlarla gezerken ortalikta. Dudagimizin kenarinaa tatli bir gulumseme takili, karsilastigimiz Yeni Zelandalilarin guleryuzune cevaben.

Saatler suren incelemelerimiz neticesinde aklimizda birseyler sekillenmisti campervanlar hakkinda. Anladik ki evladiyelik alacakmisiz gibi ince eleyerek arac bakinca makul birsey bulmak cok zorlasiyor. Henuz sirtcantalilar tarafindan eskitilmemis birsey baktiginda hem aracin fiyati yukseliyor hem de icini yapmak bize dusuyor. Bu durumda yer problemi ve alet edevat eksikligi iyice isin boyutunu genisletiyor. Neyse ki kis sezonuna girmekteyiz ve NZ turunu bitiren bir cok gezgin ucuslarina 1 hafta kala Auckland’a geliyor. Aractan gider ayak kurtulmak icin de fiyati iyice dusuruyorlar. Bizeyse aralarindan iyi durumda olanini bulmak kaliyor. Tamirhanelerde mekanik kontrol yaptirabilirsiniz ya da sadece aracla biraz tur atip kendiniz anlamaya calisabilirsiniz. Fiyatlar ulkemize kiyasla komik denecek oranda dusuk. 93-95 model kocaman bir vani icinde yatagi, mutfak esyalari, ocagi, kamp malzemeleri ve ihtiyac duyulabilecek diger malzemeleri ile birlikte 2000-4000 Yeni Zelanda parasina bulabilirsiniz.

Cok da bu isi buyutmemek icin uygun fiyatli 95 model bir Toyota’yi gozumuze kestirdik. Bokboceginden sonra Toyota’larin ayri bir yeri var artik bizim icin. Butun uzman mekanikcilerin ozelikle dikkat etmesi gereken onemli hususlardan bazilari olan yesil renk ve acilabilir kocaman moonroofa sahip olmasi gibi onemli kriterleri dikkatle inceledik. Attigimiz tur ve cok bilmis tavirlarla yaptigim motor incelemesi neticesinde aracin onumuzdeki 3 ay boyunca 8-10 bin km’yi cikaracak kadar omru olduguna kanaat getirip almaya karar verdik. Boylece ikinci gunun sonunda kafamizi sokacak bir catiya sahip olmustuk. Arac alma-satma islerinin pek kolay oldugunu da ogrenmis olduk ayrica. 3 dakika bile surmeden araci senin ustune geciriyorlar, sigorta kaydini da e-posta atiyorlar. Hoop, araba sahibi oluyorsun. Dolandiriliyormussun gibi degil mi. Ama boyle iste. Garajdaki kisiler yaza dogru bu araci daha yuksek bir meblaya satabilecegimizi soylese de bizim icin ayni fiyata satmak bile hayli yeterli olacaktir diye dusunuyoruz.

Araci aldiktan sonra ilk gunumuzu aractaki ivir ziviri inceleyerek ve onumuzdeki gunlerde ihtiyacimiz olacak seyleri kocaman bir alisveris merkezinde arayarak gecirdik. Pek bir ehl-i keyfiz. Hic oyle yerimiz dar ya da seferiyiz ugrasamayiz gibi seylere takilmadik ve evimizdeki konforu yakalayabilmek icin gereken hazirligi yaptik. Cizik bozuk tavalari degistirdik, biraz daha derli toplu olmak icin kapakli saklama kaplari, yerleri temizlemek icin bez ve deterjan aldik. En ufak ayrintisina kadar dusunerek hazirligimizi yaptik. Ama eminiz ki bir kac gun icerisinde ne gereksiz seyler alip, nasil onemli ihtiyaclari atladigimizi yasayarak ogrenecegiz.

Cok uzun ve yorucu bir gunun ardindan gece hizlica geliverdi. Mercimek’teki ilk gecemizi gecirecegimiz bir yer bulmak icin sehrin bos sokaklarinda dolandik (Mercimek bir kiwi’dir:)). Rahatsiz edilmeyecegimizi ve kimseyi rahatsiz etmeyecegimizi dusundugumuz bir sokak kenarina park ettik. Perdeleri cektik ve ilk gece, hic yerimizi yadirgamadan derin bir uykuya kaldik.

As & Re tekerlekli evlerinden, (yesil ve kucuk) Mercimek’ten bildirdi. (26-27 Mayis 2011)