Havaalaninda toparladigimiz bir suru brosur ve kitapciktan sehrin haritasini bulup, gerekli bilgilere goz atip, ardindan sehre dogru yola ciktik.

Bir suredir gelistirdigimiz hizli adaptasyon kabiliyetimizin de yardimiyla hemen sehre alistik. Ne kadar garip, bunca zamandir hayalini kuruyoruz buraya gelmenin ama nereden ve nasil bir baslangic yapacagimizi hic ayrintili olarak dusunmemistik. Aslinda tamamen bos bir kafayla ve hazirlanmadan girdik sehre diyebilirim.

Son donemde aklimiza iyice yatan campervan alma fikrini ilk gunden denemek istiyorum ben. As acele mi ediyoruz acaba diye dusunse de itiraz etmiyor ve sehirde gittigimiz ilk yer bir garaj oluyor.

Sirtcantalinin oto galerisi (Backpacker’s car market) isimli garaj, bu cennet topraklari bir kac ayligina en kolay ve en ucuz gezmenin yolu olan campervani tercih eden kisilerin, isleri bittiginde araclarini getirip park ettikleri ozel bir garaj. Garajda calisan gorevliler araclari inceleyen musterilere yardimci oluyor, karsiliginda arac sahiplerinden otopark parasi aliyor normalden biraz daha pahali bir sekilde.

Ilk gunun heyecaniyla bir yanlislik olmasin diye ve aradigimiz gibi birsey bulamayinca kalacak bir yer bakmak icin etrafta dolanmanin daha akillica olacagina kanaat getirdik. Yagmur ara ara hafiften ciseliyor sonra diniyordu, ruzgar ise surekli birseyleri ucusturuyordu, biz haritadan aklimizda kalan yerleri dolasip kendimize kalacak yer ararken.

Ve boylece Yeni Zelanda’daki ilk gunumuzu gecirmek icin bulabildigimiz en ucuz yer olan bir genclik hosteline yerlestik. Gunun geri kalanini sehirdeki tek bedava internet sunan yer olan McDonalds’da oturarak, merkezde sokak sokak gezerek, agzimiz kulaklarimizda anlamsiz yere durmadan birseylere gulumseyerek ve gelecek gunler icin planlar yaparak gecirdik.

As ve Re guler yuzlu insanlarin arasindan bildirdi. (25 Mayis 2011)